بسم رب شهدا و الصدیقین
بیانیه انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه هنر در محکومیت حمله لباس شخصی ها به دانشگاه
نمی دانیم باید درباره از چه حرف بزنیم و چه بگوییم. درباره مصادره شهید سبزمان صانع ژاله به اسم بسیج سخن بگوییم یا ضرب وشتم دوستان آن شهید در روز تشییع پیکرش. در کشوری که بزرگان آن به راحتی دروغ می گویند و با دروغ میخواهند همه چیز را به نفع خود تمام کنند، انگار تصور میکنند ذهن آن ها ذهن همه مردمان است ای دریغ از تاریخ نخواندن دریغ.
با کشته شدن صانع در ٢۵ بهمن برای ملت ایران دوباره این سوال پیش می آید که چرا (به زعم شما) منافقان در ٢٢ بهمن و ٩ دی کسی را نمی کشند (در حالی که شما میگویید قصد آن ها کشتن مردم و بسیجیان است) و هر چه میکشند در تجمع های اعتراضی است. اگر به این جملات فکر کنید خود میفهمید که صانع را چه کسی کشته است.
امروز چهارشنبه ٢۷ بهمن به دانشگاه مان و به خانه مان رفتیم تا همکلاسی خود شهید صانع ژاله را تشییع کنیم ولی دیدیم که خانه را پر از نااهل کرده اند و خود را میزبان می پندارند. از ما می پرسند چرا آمدید؟ چرا گریه می کنید؟ چرا نگاه میکنید؟ چرا مثل ما شعار نمیدهید؟ چرا ساکتید؟ چرا در دانشگاه ایستاده اید؟ و ... سوال هایی که حتی کلمه ای در منطق ما برای پاسخش پیدا نمیشد جز نگاه بهت آمیز به سرنوشت نظام اسلامی که قرار بود در آن اه هیچ مظلومی بلند نشود ... نگاهی که در آثار هنری ما خواهید دید.
البته از طرفی خوشحالیم بسیار خوشحالیم که آقایان به جایی رسیده اند که نگاه بهت آمیز و پرسکوت ما را تحمل نمیکنند و از آن هم میترسند و در برابر این سلاح بی خشونت ما، چماق به دست میگیرند و حمله میکنند. به جایی رسیده اید که از سکوت هم میترسید؟ راستی شنیده اید که ترس برادر مرگ است؟
صبح امروز شاهد اتفاقات اسفناکی در دانشگاه هنر بودیم آن هم در زمانی که درغم از دست دادن عزیز شهیدمان داغدار بودیم. آمدیم دانشگاه عزا بگیریم نه این که مانند برخی یک میتینگ سیاسی در جهت منافع خود شکل دهیم و هر چه صانع به آن اعتقاد نداشت را در مراسم تشییع پیکرش فریاد کنیم و درخواست اعدام نام های عزیز و بزرگ "کروبی و موسوی" که خود ایمان دارید بین اکثریت ملت ایران چه جایگاهی دارند، را داشته باشیم. هر چند میدانیم این ها همگی یک شو تبلیغاتی است چون اگر جرات این کار را داشتید پیش تر آن را انجام میدادید. عکس العمل مردم را میدانید مگر نه؟
حوالی ساعت ١١ صبح، عناصر لباس شخصی حاضر در مراسم وقتی از شعار دادن سیر و از سکوت دانشجویان خسته شدند به سمت دانشجویان دانشگاه هنر حمله کردند و آن ها را در داخل دانشگاه خود مورد ضرب و شتم قرار دادند، توهین کردند و فحاشی کردند و دانشجویان را که اکثریت آن ها دختر بودند در تالار فارابی محبوس کردند و اجازه خروج به آن ها ندادند. سپس با چماق به دنبال بخش دیگری از دانشجویانی که بیرون تالار بودند افتادند و هر که را توانستند دستگیر کردند یا کتک زدند. پس از حدود دو ساعت حبس دانشجویان را از تالار خارج کردند و باز هم دختر و پسر کتک زدند و عده دیگری را نیز دستگیر کردند طوری که حتی تعداد حدودی دستگیرشدگان نیز مشخص نیست.
انجمن اسلامی دانشگاه هنر ضمن محکومیت این حرکت شنیع اعلام میدارد خواستار دستگیری عاملان حمله به دانشجویان دانشگاه و آزاد شدن دانشجویان دستگیر شده صبح امروز است. همچنین خطاب به رییس دانشگاه هنر اعتراض خود را اعلام میکند که باید او حافظ جان دانشجویان دانشگاه تحت مدیریت خود باشد نه تماشاگر ضرب و شتم آن ها. دانشگاه خانه دانشجو است نه اوباش چماق به دست دین نفهم.
همچنین خطاب به علما و مراجع تقلید اعلام میداریم که دانشجویان دختر دانشگاه به فجیع ترین شکل ممکن مورد توهین و ضرب و شتم لباس شخصی های شناخته شده کشور قرار گرفتند. ما عالم نیستیم ولی میدانیم حکم کسی که بشنود خلخال از پای یک زن یهودی درآورده اند چیست، حکم این ضرب و شتم و توهین را به اجتهاد شما وا میگذاریم و منتظر پاسخ شما بزرگواران هستیم.
در پایان انجمن اسلامی دانشگاه هنر اعلام میدارد که در دانشگاه هنر یک هفته عزای عمومی است و کلاس های درس دانشگاه تا آزادی دانشجویان در بند تعطیل خواهد بود.
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه هنر
